Er zijn denk ik weinig mensen geweest, die niet vielen voor de magie van de zomeravond over de prachtige oude stad, en de buitengewone uitvoering van een schitterend stuk muziek. Zoals een van de aanwezigen later opmerkte: "What a concert, what a city! One of those moments when you think that, despite all the actual global issues, we will all be alright".
Raak. Want ergens dacht ik precies hetzelfde. Want je wordt even uit je gewone tredmolen gehaald en je denkt: Jee, als zoiets moois mogelijk is, wat is er dan nog meer mogelijk?
Zou de oplossing van al die crises waar we mee worstelen misschien niet eerder zitten in onconventionaliteit en verwondering en in afwijken van gebaande paden? Afwijken van die oude paden van afgekauwde politieke clichés van bezuinigingen en 'we-moeten-allemaal-langer-en-harder-doorwerken' en 'laten-we-het-bedrijfsleven-vooral-nog-meer-belastingvoordeel-geven-om-de-economie-aan-de-gang-te-krijgen'. Het was een moment dat je je afvraagt of nieuwsgierigheid en creativiteit, schoonheid en verwondering misschien niet een betere motor zijn voor vooruitgang dan bang zijn, doorbuffelen, wegbezuinigen. It is worth a try.
Gewoon een gedachte op een gewone maandagavond. Ongewone dingen, je moest er meer van hebben.